Optymalizacja portfela inwestycyjnego: zmniejszenie ryzyka - zwiększenie zysków

1. Istota poprawy portfela inwestycyjnego
2. Możliwość korzystania z modeli optymalizacji portfela
3. Podstawowe modele optymalizacji
4. Model Markowitza
5. Model indeksu Sharpe'a
6. Inne sposoby optymalizacji
7. Dywersyfikacja portfela
8. Depozyty bankowe
9. Inwestycje w nieruchomości
10. Podsumuj

Nowoczesna gospodarka traktuje portfel inwestycyjny jako sumę aktywów (akcji, nieruchomości, walut itp.) Należących do jednej osoby (inwestora). Aktywa te podlegają zarządzaniu.

Inwestor stoi przed zadaniem optymalizacji portfela inwestycyjnego. Oznacza to, że istotą zarządzania jest zwiększenie płynności portfela inwestycyjnego przy zachowaniu granicy rentowności, płynności i ryzyka.

Treść artykułu

Istota poprawy portfela inwestycyjnego

Celem zarządzania portfelem jest:

• analiza;
• stała optymalizacja;
• utrzymanie pożądanego poziomu rentowności.

W tym przypadku trwa ciągła optymalizacja kosztów jego utrzymania. Portfel jest instrumentem dla inwestora, który zapewnia mu pewien poziom dochodu przy minimalnym poziomie ryzyka.

Zadanie optymalizacji portfela inwestycyjnego powinno być na wszystkich etapach działalności inwestycyjnej: od początku tworzenia portfela do jego zarządzania. Rynek finansowy jest niestabilny, podlega niewielkim wahaniom, które, jeśli zostaną przeoczone, mogą spowodować poważne szkody dla zysków i całego portfela jako całości.

Dlatego ważne jest, aby znać i rozumieć metody optymalizacji portfela inwestycyjnego.

To ważne! Portfolio ma na celu poprawę metod i metod inwestowania wolnych środków, aby osiągnąć określony poziom zwrotu przy minimalnym ryzyku.

Możliwość korzystania z modeli optymalizacji portfela

Istnieje kilka warunków testowania możliwości wykorzystania metod optymalizacji:

• zamknięcie : wielkość papierów wartościowych zaangażowanych w obrót na rynku finansowym; liczba stałych członków;
• wypłacalność : zawsze istnieje możliwość sprzedaży lub zakupu dowolnej ilości instrumentów finansowych;
• brak dyskryminacji cenowej w przypadku zakupu i sprzedaży papierów wartościowych;
• wartość równowagi dla aktywów rynkowych;
• dokładność danych dotyczących wszystkich papierów wartościowych , dostęp do tych danych każdemu inwestorowi;
• atrakcyjność każdego papieru wynika z chęci inwestora do stworzenia portfela inwestycyjnego: jego optymalizacja opiera się na indywidualnych cechach każdego papieru;
• bliskość : rynek jest odizolowanym systemem, niedostępnym dla wpływu czynników nieekonomicznych;
• nasycenie : istnieje ogromna ilość papierów wartościowych i innych aktywów w obiegu, które zaspokoją niemal każde żądanie inwestora.

Podstawowe modele optymalizacji

Rozważmy poniżej model optymalnego portfela inwestycyjnego. Przydziel dwie główne. Metody optymalizacji portfela projektów inwestycyjnych są podobne do metod optymalizacji innych narzędzi.

Model Markowitza

Naukowiec zaproponował, aby potencjalny zmienny dochód rozumieć jako zmienną losową.

Najważniejsze cechy modelu:

• sugerują, że wydajność różnych instrumentów zmienia się losowo w pewnych granicach;
• rozdzielając prawdopodobieństwa osiągnięcia zysku dla każdego składnika aktywów, uzyskujemy rozkład prawdopodobieństwa zysku dla każdej alternatywy składnika aktywów.

Dla uproszczenia zakłada się, że zysk z alternatywnych inwestycji jest rozłożony normalnie.

Model pozwala na przyjęcie szeregu wskaźników charakteryzujących wielkość inwestycji i ryzyka. Wskaźniki te umożliwią porównanie różnych alternatyw inwestycyjnych w oparciu o cele. Z tego powodu tworzone są różne modele w celu określenia poziomu rentowności różnych kombinacji narzędzi w trakcie tworzenie portfela .

Rozwiązaniem problemu wyboru optymalnego portfela jest konieczność wyboru spośród istniejących optymalnych zestawów, które nie wykraczają poza granice wydajności. Znaczenie: każdy inwestor wybiera z niekończącego się zestawu portfeli najlepszy dla siebie, na podstawie faktu, że:

1. Na każdym poziomie ryzyka daje planowany powrót.
2. Dla każdego poziomu planowanego zwrotu utrzymuje minimalne ryzyko.

Strefa możliwego istnienia portfela

Rozważany model ma praktyczną wartość dla domu rynek papierów wartościowych , ponieważ daje szansę na podzielenie możliwego ryzyka na:

1. Systemowe
2. Zróżnicowany.

Wszystkie papiery wartościowe podlegają ryzyku systemowemu. Zdywersyfikowane ryzyko można regulować poprzez optymalizację portfela inwestycyjnego: na przykład, przy dużej liczbie aktywów w portfelu i ich różnorodności, ryzyko to spada do zera.

Model indeksu Sharpe'a

Naukowiec uprościł poprzedni model, stosując korelację między wahaniami stawek różnych zasobów. Zgodnie z modelem niezbędne informacje są określane przy użyciu jednego głównego wskaźnika i relacji. Ta relacja łączy go z wahaniami stawek porównywanych akcji.

Ekonomista zasugerował, że istnieje liniowa zależność między pewnym indeksem a ceną akcji. Z tego powodu, korzystając z prognoz indeksu, obliczana jest przyszła cena akcji. Model umożliwia również określenie ogólnego ryzyka akcji w postaci wariancji.

Ważne jest, aby zrozumieć, że każdy model jest systemem otwartym, który można dostosować i uzupełnić w oparciu o nowe czynniki. Optymalizację portfela decyzji inwestycyjnych można również przeprowadzić za pomocą powyższych modeli.

Inne sposoby optymalizacji

Rozważ także metody optymalnego portfela inwestycyjnego, które uzupełniają dwa pierwsze modele.

Dywersyfikacja portfela

Optymalizacja metod analizy portfela inwestycyjnego może trwać wiecznie. Liczba metod zależy od liczby inwestorów.

Niemniej jednak wyróżnia się kilka najbardziej powszechnych, na podstawie których konstruuje się różne pochodne. Dywersyfikacja obejmuje wybór instrumentów finansowych o różnych poziomach ryzyka.

Klasyczne zróżnicowanie oznacza inwestycje w ten sposób:

1. 60-70% inwestycji przeznacza się na instrumenty niskiego ryzyka.
2. 15-20% aktywów inwestuje się w wysokodochodowe instrumenty o wysokim stopniu ryzyka.
3. Pozostałe fundusze są inwestowane w aktywa o nie gwarantowanym dochodzie, ale jednocześnie o niskim stopniu ryzyka.

Zapewni to możliwość osiągnięcia zysku, nakładania się inflacji.

To ważne! Wielkość kapitału, stosunek do ryzyka, stopień znajomości finansów i cele finansowe inwestora mają silny wpływ na stworzenie optymalnego portfela.

Depozyty bankowe

Wszystko jest tu proste: upewnij się, że depozyt nie przekracza kwoty ubezpieczenia przez państwo (1,4 mln rubli).

Przed otwarciem depozytu przeanalizuj rynek, wybierz kilka wiarygodnych dużych banków i zdecyduj się na najlepsze warunki wpłaty. Nie miej nadziei na optymalny skład portfela inwestycyjnego, otwierając depozyt w mało znanym banku: jest to obarczone co najmniej utratą nerwów w przypadku nieprzewidzianych sytuacji. Co najwyżej pozbawienie całej kwoty.

Inwestycje w nieruchomości

Narzędzie należy do szerokiego grona inwestorów.

Wybór na korzyść tego narzędzia wynika z faktu, że ceny nieruchomości stale rosną, a inwestując w mieszkanie w fazie budowy domu, do czasu jego wybudowania cena nieruchomości znacznie wzrośnie (do 30%).

Istnieją dwie główne metody osiągania zysku:

1. Sprzedaż nieruchomości ze wzrostem jej wartości.
2. Wynajem, otrzymywanie pasywnego dochodu.

Podsumuj

Wymień cechy optymalnego portfela inwestycyjnego:

• minimalny poziom ryzyka;
• uzyskanie planowanego poziomu rentowności.

Na początku tworzenia portfela pomyśl jeszcze raz: jak trudno będzie ci stracić część swojej inwestycji. Stwórz optymalny portfel inwestycyjny, zdywersyfikuj ryzyko i uzyskaj dochód. Ale nie zapominaj, że dla portfela i rynku potrzebny jest stały nadzór.

Udane inwestycje i dobre pomysły!